ORMANIN SİHİRLİ MOLEKÜLÜ
Bir zamanlar, Kaskas Ormanı'nın derinliklerinde, Karbon ve Oksijen adında iki yakın arkadaş yaşarmış. Karbon, koyu renkli, enerjik bir atommuş. Oksijen ise parlak ve canlıymış, her zaman etrafa neşe saçarmış. İkisi birlikte oynamayı çok severmiş ve ormanın diğer sakinleri de onlara bayılırmış.
Bir gün, Karbon ve Oksijen, nehir kenarında oyun oynarken, birden bire harika bir fikir akıllarına gelmiş.
"Neden birlikte yeni bir şey yaratmıyoruz?" demiş Karbon heyecanla.
Oksijen, "Harika olur! Peki, ne yaratacağız?" diye sormuş.
Karbon düşündü ve "Belki de sihirli bir gaz yaratabiliriz!" demiş. Oksijen, "Evet! Bunun adı Karbondioksit olabilir. Ne dersin?" diye karşılık vermiş.
İkisi de bu fikri çok sevmiş ve hemen çalışmaya başladımışlar. El ele tutuşup birlikte dans etmeye başlayıp birlikte dönerken, Karbon, "Ben bir atomum!" diye bağırmış. Oksijen ise, "Ben iki atomum!" demiş. Döndükçe, enerjiyle dolup taşmışlar ve aniden bir puf sesi duyulmuş.

Bu yeni şey ormanın her yanın yayılmış. Karbon ve Oksijen, gözlerini açtıklarında, havada asılı duran küçük, parlak bir molekül görmüşler. Oluşan molekül, onların yarattığı Karbondioksitmiş!
Karbondioksit, havada süzülerek neşeyle dolaşmaya başlamış. Ormanın diğer sakinleri de bu yeni molekülü çok ama çok sevmiş. Ağaçlar derin nefes almış ve "Bu harika! Şimdi daha güçlü ve daha sağlıklı hissediyoruz!" demişler. Çünkü ağaçlar, Karbondioksit’i alıp oksijen üretirlermiş, bu da ormanı daha canlı hale getirirmiş.

Karbon ve Oksijen, yarattıkları bu yeni molekülün orman için ne kadar önemli olduğunu fark etmişler. Artık ormanda daha çok oyun oynuyorlar ve birlikte yarattıkları bu sihirli molekülün tadını çıkarıyorlarmış. Hem kendileri hem de ormanın diğer sakinleri için yaptıkları bu keşif, onları çok mutlu etmiş.
O günden sonra, Karbon ve Oksijen, ormanda yeni maceralar aramaya devam etmişler. Her zaman birlikte çalışmışlar ve birlikte olmanın ne kadar güçlü ve eğlenceli olduğunu öğrenmişler.
Ve böylece, Kaskas Ormanı'nda yaşayan herkes, Karbon ve Oksijen'in dostluğunu ve yarattıkları Karbondioksit’i kutlamış. Böylece orman, hep birlikte daha güçlü ve daha mutlu bir yer olmuş.